Relacje ludzkie mają wiele wymiarów. Nawiązywanie jednych relacji przychodzi nam z łatwością, a rozpoczęcie innej znajomości może być trudne. Podczas poszukiwania osoby, z którą chcielibyśmy stworzyć stały związek, należy mieć niemało cierpliwości wobec odkrywanych własnych słabości, wobec słabości partnera, a także wobec tychże w życiu jego znajomych czy rodziców.
Na etapie wczesnego poznawania się warto skupić się na waszej dwójce. Nie oznacza to, że masz zrezygnować ze spotkań ze znajomymi lub rodziną Twojego chłopaka, jednak należy ustalić priorytety i starać się nie przekraczać wcześniej ustalonej zasady: najpierw my, później inni. Tak ustalona hierarchia będzie stanowić fundament dla zdrowego związku. I pewnie przydarzy się sytuacja, w której docenisz takie, a nie inne, ustalenie priorytetów.
Gdy już od pewnego czasu spotykasz się z chłopakiem i czujesz, że relacja ma potencjał, aby rozwinął się z tego poważny związek, możesz powiedzieć swojemu chłopakowi, że chciałabyś poznać jego rodziców – jeśli oczywiście naprawdę chcesz. Porozmawiaj z nim o tym szczerze. Jeśli będzie odrzucał twoją propozycję bez wyraźnego i logicznego powodu, bądź czujna. Może być to niepokojący znak, że chłopak ma coś do ukrycia. Może bać się spotkania swoich rodziców z Tobą, bo na przykład mogłoby okazać się, że rzeczy, które o sobie mówił i to, na jaką osobę się kreował, mija się z prawdą.
A teraz spójrzmy od Twojej strony: Ty zapoznajesz chłopaka ze swoimi rodzicami. Wiadomo, pierwszy kontakt bywa stresujący i jest zazwyczaj dość sztywny, raczej nie ma też warunków, żeby spokojnie porozmawiać i lepiej się poznać. Mijają kolejne tygodnie twojego spotykania się z nim, częściej przebywa w Twoim domu i widuje się z Twoimi rodzicami. Rodzice z początku są powściągliwi w słowach, ale bacznie obserwują zachowanie Twojego wybranka. Może być tak, że brak komentarza z ich strony nie jest równoznaczny z brakiem opinii o Twoim chłopaku.
Jest taka opcja, że usłyszysz od rodziców, że ten młody mężczyzna im się nie podoba, i nie chodzi o wygląd, lecz o konkretne zachowanie. Ty, będąc zakochana, możesz tego nie dostrzegać, ale warto w takiej sytuacji wyciszyć emocje i podejść do sprawy, wysłuchując argumentów rodziców. Często, mając przysłowiowe motyle w brzuchu, nie potrafimy właściwie ocenić drugiej strony, idealizujemy tę osobę i wymazujemy w naszej głowie wszelkie jej wady. A człowiek z zewnątrz, patrząc na tę relację innymi oczami, może zauważyć coś, czego Ty nie widzisz.
Nie obrażaj się od razu na swoich rodziców kiedy usłyszysz coś, co nie jest po Twojej myśli. Jeśli odnoszą się do konkretnych zachowań twojego chłopaka i mówią, co nie jest w porządku, postaraj się wysłuchać i usłyszeć to, co Ci chcą przekazać. Może to wynikać z obawy o twoje prawdziwe szczęście w przyszłości. Nie musisz od razu podejmować kroków w tę czy w drugą stronę, najlepiej będzie, jak
dasz tej myśli trochę czasu i pobędziesz z tą refleksją sam na sam. Poobserwuj zachowania osoby, w której jesteś zakochana i zobacz, czy słowa rodziców się sprawdziły. Nie musi być tak, że będziesz się zgadzać z mamą i tatą, ale ważne, żeby nie zamykać się na ich sugestie, tym bardziej, kiedy wiesz, że są wobec ciebie szczerzy i zawsze chcą twojego dobra.
Może warto rozważyć pomysł, żeby szczerze porozmawiać ze swoim chłopakiem o sytuacjach, które twoi rodzice uważają za nieodpowiednie w jego życiu i poznać jego punkt widzenia. Może okazać się, że taka uwaga, wypowiedziana oczywiście z odpowiednią dozą empatii i życzliwości, stanie się potrzebnym punktem zwrotnym i motywacją do pracy nad słabościami. Jeśli jednak Twój ukochany nie zgadza się z przedstawionymi sugestiami i uważa, że został niesprawiedliwe oceniony przez twoich rodziców, również weź to pod uwagę i wspólnie przegadajcie kwestie, nad którymi musicie popracować, aby wasza relacja była bezpiecznym i komfortowym dla obojga miejscem rozwoju.
Kiedy jesteś już pełnoletnia i prawnie odpowiadasz za siebie i swoje życie, jesteś też odpowiedzialna za swoje wybory, w tym wybór męża i ojca twoich przyszłych dzieci. Rodzice mogą mieć swoje plany, jak powinno wyglądać Twoje małżeństwo, jednak jest to Twoja sprawa, gdyż to Ty wybierzesz tę osobę na współmałżonka i to Ty spędzisz z nim resztę życia. Na szczęście w większości przypadków nie musisz odcinać się od rodziców i żyć ze świadomością, że postępujesz wbrew ich zdaniu. Samoświadomość, zdrowa relacja z rodzicami, szacunek do partnera – to dobre połączenie, a żadna ze stron nie powinna ucierpieć. I mimo, że relacje między rodzicami a partnerem są często obiektem żartów oraz stereotypów, to wcale nie musi tak być. Praca nad relacją i uczenie się dobrej komunikacji mogą przynieść zaskakująco dobre efekty.
